Nauczyciele przerywają pracę na pewien czas, zwykle po to, by uzyskać lepsze wynagrodzenie lub warunki. Ale czy powinni otrzymywać wynagrodzenie za strajk?
Strajki mogą mieć pozytywne skutki, takie jak zwrócenie uwagi opinii publicznej na problemy nauczycieli, poprawa jakości edukacji i wpływ na decydentów publicznych. Ale mogą też mieć negatywne skutki, takie jak krzywdzenie uczniów.
Nauczyciele strajkują, by zwrócić uwagę opinii publicznej na swoje problemy
Nauczyciele strajkują z różnych powodów, ale zazwyczaj chcą, by ich głos został usłyszany w konkretnej sprawie. Może to być temat taki jak wynagrodzenie w negocjacjach kontraktowych, pieniądze na zasoby lub kwestia sprawiedliwości społecznej.
Strajkując, nauczyciele zwracają uwagę opinii publicznej na swoje problemy i często wykorzystują media do przekazania tej wiadomości. To może być potężne narzędzie dla organizacji nauczycielskich, ale może też być problematyczne.
Często media nie są tak otwarte na słuchanie głosów rodziców i uczniów w relacjonowaniu strajku. Niedawny raport think tanku z konserwatywnej organizacji wykazał, że media głównego nurtu nie pozwoliły, by głosy rodziców i uczniów odegrały znaczącą rolę w ich relacjach z zeszłorocznych strajków nauczycieli.
W rezultacie strajki nauczycieli mogą być destrukcyjne dla edukacji i działalności gospodarczej w stanach i mogą tworzyć dylematy dla twórców polityki publicznej. Dylematy te dotyczą tego, jak wspierać żądania nauczycieli bez szkody dla edukacji uczniów.
Strajki nauczycieli mają wpływ na twórców polityki publicznej
Strajki nauczycieli mogą być powodem do niepokoju dla rodziców i uczniów, ale mogą też mieć znaczący wpływ na dyskusję polityczną. Badania pokazują, że nauczyciele, którzy strajkują, zazwyczaj otrzymują większe poparcie wyborców niż ci, którzy nie strajkują.
Aby zmaksymalizować swój wpływ, nauczyciele często strajkują w czasie politycznych wstrząsów lub niepokojów społecznych. Ta strategia jest szczególnie skuteczna podczas zbliżających się wyborów, kiedy politycy są bardziej skłonni wysłuchać próśb swoich wyborców o zmiany.
Aby lepiej zrozumieć, jak strajki nauczycieli wpływają na politykę publiczną, badacze z Uniwersytetu Browna przeanalizowali 540 okręgów, w których w ciągu pięciu lat miały miejsce skoordynowane strajki nauczycieli. Następnie porównali te dane z bazą telewizyjnych reklam politycznych w wyścigach do Izby Reprezentantów w całym kraju.
Nauczyciele strajkują, by poprawić jakość edukacji
Nauczyciele strajkują z różnych powodów, ale wszystkie mają jedną wspólną cechę: dążą do lepszych wyników nauczania. Walczą o większe pieniądze i bezpieczeństwo pracy, a także domagają się większego głosu w polityce edukacyjnej.
Społeczeństwo popiera ich żądania. Ostatnie badanie wykazało, że 74% rodziców i 71% wszystkich dorosłych poparłoby strajk nauczycieli w celu uzyskania wyższej płacy.
Proszą oni również o większą rolę w podejmowaniu decyzji dotyczących polityki edukacyjnej w ich okręgu szkolnym i większą kontrolę nad tym, jak uczniowie są testowani.
W przeciwieństwie do zeszłorocznych ogólnokrajowych strajków nauczycieli, tegoroczne lokalne strajki nauczycieli są bardziej skoncentrowane na kwestiach, które dotyczą wszystkich uczniów, a nie tylko tych biednych i pokrzywdzonych przez los.
Na przykład wielu nauczycieli, którzy zorganizowali strajk w Oklahomie, walczy o zwiększenie liczby pielęgniarek szkolnych i doradców zawodowych. Ci pracownicy są niezbędni, by zapewnić uczniom uwagę i pomoc, której potrzebują, by być zdrowymi, bezpiecznymi i wydajnymi.
Nauczyciele strajkują, by zwiększyć poparcie społeczne
Kiedy nauczyciele rozpoczynają strajk, często wynika to z chęci zwiększenia poparcia społecznego dla nauczycieli i ich spraw. Osiągają to, przedstawiając swoje żądania jako starania o zapewnienie uczniom edukacji, której potrzebują i na którą zasługują.
Sukces strajku nauczycieli często podkreśla godność i wartość obywatelską pedagogów, a także wartość ich pracy. W ostatnich latach nauczyciele wyszli na ulice, by domagać się wyższych pensji i lepszego wsparcia dla swoich uczniów. Żądania te sięgają od mniejszych klas do większego dostępu do nauczania społeczno-emocjonalnego i usług edukacji specjalnej.
