Obligacja to dłużny papier wartościowy, który płaci odsetki i spłaca swój kapitał w określonym czasie, zwanym terminem wykupu. Aktywa te są powszechnie wykorzystywane przez inwestorów, ponieważ zapewniają stabilny i przewidywalny strumień dochodów, który może zrównoważyć zmienność akcji.
Ceny obligacji zmieniają się w zależności od podaży i popytu oraz innych czynników, takich jak jakość kredytowa emitentów. Są one odwrotnie skorelowane ze stopami procentowymi, więc kiedy stopy procentowe rosną, ceny obligacji zazwyczaj spadają.
Definicja
Obligacja jest instrumentem dłużnym emitowanym przez rząd lub firmę w celu płacenia odsetek i spłaty kwoty głównej w określonym terminie. Są jednym z najpopularniejszych rodzajów inwestycji i mogą być wykorzystywane do dywersyfikacji portfela.
Typowa obligacja ma stopę kuponu (stopę procentową), która różni się w zależności od obligacji, oraz termin wykupu, w którym obligacja musi być spłacona w całości lub nie może być spłacona. Może mieć również wartość nominalną, czyli kwotę, którą inwestor otrzymuje w dniu wykupu.
Cena obligacji zmienia się odwrotnie do stóp procentowych. Kiedy stopy rynkowe rosną, cena obligacji spada. Jest to bardzo prosta zależność matematyczna i ma znaczenie przy obliczaniu rentowności obligacji, która jest wykorzystywana do mierzenia wyników obligacji.
Issuers
Obligacje są formą długu, który firmy emitują dla inwestorów w celu pozyskania kapitału. Firma obiecuje zapłacić stałą stopę procentową i spłacić wartość nominalną obligacji w terminie zapadalności.
Obligacje korporacyjne są emitowane przez firmy w celu rozbudowy, modernizacji i finansowania innych działań. Zazwyczaj przynoszą wysoki dochód, ale wiążą się z większym ryzykiem niż obligacje rządowe i komunalne, dlatego przed zainwestowaniem w papiery wartościowe danej firmy należy sprawdzić jej rating kredytowy.
Obligacje są również popularną opcją inwestycyjną dla funduszy emerytalnych i kont emerytalnych, zwłaszcza gdy stopy procentowe są niskie. Mają jednak wiele wad, takich jak ryzyko płynności i ryzyko wykupu.
Stopa kuponu
Stopa kuponu to kwota odsetek, które obligacja wypłaca właścicielowi co roku. Jest ona oparta na wartości nominalnej obligacji, która jest również znana jako wartość nominalna obligacji.
Zwykle emitent obligacji ustala stopę kuponu w momencie jej emisji. Stopa ta nie zmienia się niezależnie od ceny rynkowej obligacji.
Jednakże odsetki płacone przez obligację mogą być wyższe lub niższe od stopy kuponu. Kiedy obligacje są odsprzedawane na rynku wtórnym, może to wpłynąć na bieżącą rentowność dla inwestora.
Choć stopa kuponu jest ważna dla inwestorów, którzy trzymają obligacje do terminu wykupu, to rentowność do terminu wykupu (YTM) jest bardziej wartościowa dla tych, którzy handlują nimi na rynku wtórnym. Stopa kuponu jest stała przez cały okres trwania obligacji, natomiast rentowność do terminu zapadalności jest kalkulacją uwzględniającą zarobione odsetki i wszelkie zmiany ceny obligacji.
Data zapadalności
Data zapadalności obligacji to dzień, w którym emitent musi spłacić inwestorowi całą kwotę obligacji. Emitent obligacji, którym zazwyczaj jest korporacja lub agencja rządowa, będzie do tego czasu spłacał odsetki od zadłużenia.
Emitent może również przedłużyć termin wykupu obligacji, co spowoduje wyższe oprocentowanie obligacji. Jednak w takim przypadku cena obligacji również będzie niższa.
Obligacje mają różne terminy wykupu, od jednego roku do 30 lat. Obligacje krótkoterminowe zapadają zazwyczaj po 1-5 latach, średnioterminowe po 5-10 latach, a długoterminowe po 10+ latach.
Oprocentowanie
Przy emisji obligacji emitent wypłaca posiadaczom obligacji określoną stopę procentową zwaną kuponem. Stopa ta jest stała przez cały okres trwania obligacji.
Jednakże stopy procentowe w gospodarce zmieniają się każdego dnia w wyniku działania różnych czynników. Może to wpłynąć na ilość pieniędzy dostępnych do zainwestowania w nowe obligacje, co spowoduje spadek lub wzrost ceny istniejących obligacji.
Długość obligacji, czyli liczba lat, w ciągu których jej wartość rynkowa zmienia się wraz ze zmianami stóp procentowych, jest kolejnym czynnikiem określającym wrażliwość obligacji na zmiany stóp procentowych. Obligacje o dłuższym terminie wykupu mają zwykle wyższy czas trwania niż obligacje o krótszym terminie wykupu.