Uno to rodzinna gra karciana, w którą może grać kilku graczy. Każdy z graczy na zmianę dopasowuje kartę z ręki do aktualnej karty pokazanej na wierzchu talii według koloru lub numeru.
Istnieje wiele specjalnych kart, które mogą pomóc w wygraniu gry, w tym Pominięcia, Odwrócenia, Dobieranie Dwójek, Dzikie Dobieranie 4 i inne. Karty te mają różne funkcje i mogą uczynić grę o wiele bardziej ekscytującą!
Zasady
Gra w Uno to tradycja z dzieciństwa, którą wszyscy uwielbiają, ale może stać się myląca, gdy interpretacja zasad jednej osoby nie pasuje do interpretacji innej. Dlatego tak ważna jest znajomość zasad przed rozpoczęciem gry.
W standardowych zasadach gry Uno gracze muszą dopasować kartę z ręki do górnej karty na stosie kart odrzuconych według liczby, koloru lub słowa. Muszą też krzyknąć „UNO!”, zanim zagrają swoją przedostatnią kartę.
Istnieją jednak pewne odmiany zasad Uno, które pozwalają graczom na wykładanie więcej niż jednej karty naraz. Dzięki temu mogą zagrać swoje karty w kolejności, która odzwierciedla ich strategię gry.
Układanie kart w stos jest najbardziej powszechną z tych zasad i może być dobrym sposobem na spowolnienie gry i sprawienie, że będzie ona mniejsza, jeśli chodzi o dobieranie kart. Należy jednak pamiętać, że nie są to oficjalne zasady Uno.
Odmiany
Uno to gra, która istnieje od 50 lat i nadal jest ulubioną grą wielu osób. Gra polega na dopasowywaniu i odrzucaniu kart, aż graczowi nie pozostanie żadna karta na ręce.
Gra jest bardzo prosta. Gracze na zmianę dopasowują kartę z ręki do aktualnej karty z wierzchu talii według koloru lub numeru.
Jeśli gracz nie ma karty pasującej do aktualnej karty z wierzchu talii, dobiera ją ze stosu dobierania, a następnie zagrywa lub kończy swoją turę.
Istnieje wiele odmian zasad Uno, a każda z nich ma swój własny, unikalny zestaw zasad. Niektóre z nich zawierają dzikie i specjalne karty, które czynią grę bardziej ekscytującą i zabawną dla wszystkich.
Układanie wielu kart
Istnieje kilka wariantów zasad Uno, które pozwalają graczom na układanie więcej niż jednej karty. Należą do nich zasada Dokładnego Dopasowania oraz Dzikie Karty.
Aby zagrać w ten wariant, gracz po lewej stronie od rozdającego musi położyć kartę z ręki, która pasuje do górnej karty na stosie kart odrzuconych. Może to zrobić według liczby, koloru lub słowa.
Jeśli nie ma nic pasującego, musi dobrać pojedynczą kartę ze stosu dobierania.
Kiedy skończy dobierać, jego kolej przechodzi na następnego gracza w kolejności zgodnej z ruchem wskazówek zegara.
Mogą oni wtedy łączyć wszystkie lub część swoich kart w kombinacje, aż do wyczerpania kart.
Niektóre z tych kart mogą być również użyte do zmiany koloru karty następnego gracza. Na przykład, jeśli na wierzchu stosu kart odrzuconych znajduje się niebieska trójka, możesz położyć dziką kartę, która zmieni ją na żółtą. Może to być zabawny sposób na zmuszenie innych graczy do zagrania większej liczby żółtych kart.
Score
Grając w Uno, musisz dopasować wierzchnią kartę na stosie kart odrzuconych do karty z ręki. Można to zrobić na podstawie liczby lub koloru.
Celem gry jest bycie pierwszym graczem, który wyeliminuje wszystkie swoje karty. Dlatego UNO jest tak popularne od czasu swojego debiutu w 1971 roku.
Po każdej rundzie gracze podliczają punkty, które zdobyli w poprzedniej rundzie, a pierwszy gracz, który osiągnie 500 punktów, wygrywa grę.
Oprócz dobierania wierzchniej karty na stosie kart odrzuconych gracze używają również kart specjalnych, które dodają strategii do gry. Są to karty mocy, karty numerowane i karty pomijane.
